Olej sojowy

To jeden z  najpopularniejszych olei roślinnych używanych w przemyśle spożywczym. Jest tani, łatwo dostępny, dlatego znajdziemy go w praktycznie każdym gotowym produkcie.

Ostatnie badania wykazały, że nadmierne spożycie oleju sojowego powiązane jest ze zwiększonym ryzykiem cukrzycy, otyłości, ale również może powodować choroby neurologiczne takie jak autyzm, depresję, lęk czy nawet chorobę Alzheimera czy Parkinsona.

W gastronomii olej sojowy jest powszechnie wykorzystywany do smażenia, w fast foodach, a także w żywieniu zwierząt. W Stanach Zjednoczonych jest najczęściej produkowanym i stosowanym jadalnym olejem.

W badaniach na myszach wykazano, że olej sojowy u zwierząt wywołuje otyłość, insulinooporność, cukrzycę, a także niealkoholowe stłuszczenie wątroby. W innych badaniach, olej sojowy produkowany z mniejszą zawartością kwasu linolowego omega-6 (w nadmiarze silnie prozapalny) powodował mniejszą insulinooporność i otyłość. Jednak w obu badaniach, niezależnie od zawartość kwasu linolowego wykazano negatywny wpływ oleju na mózg, a zwłaszcza na podwzgórze.

Podwzgórze odpowiedzialne jest m.in. za regulację masy ciała, metabolizmu, temperatury ciała. Odgrywa ważną rolę w regulacji gospodarki hormonalnej, a tym samym wpływa na płodność, wzrost i reakcję organizmu na stres.

U myszy karmionych olejem sojowym zaobserwowano zmiany w funkcjonowaniu ok. 100 genów. Jednym z nich był gen odpowiedzialny za produkcję hormonu miłości i przywiązania – oksytocynę. U myszy na diecie obfitującej w olej sojowy poziom oksytocyny w podwzgórzu znacząco spadł.

Źródło:

[1]