Mikroflora jelitowa składa się z bilionów mikroorganizmów. Należą do nich głównie bakterie, ale wirusy, grzyby i archeony również mają tu swoje miejsce. Temat jest stosunkowo nowy, ale już został dobrze udokumentowany wpływ bakterii jelitowych na układ odpornościowy człowieka.
Hormon tarczycy ma wpływ na strukturę, jak również na funkcjonowanie przewodu pokarmowego, głównie na motorykę. Z tego powodu większość osób z niedoczynnością tarczycy cierpi na zaparcia, a z nadczynnością na biegunki.
W badaniach porównawczych pacjentów z Hashimoto będących w stanie eutyreozy, z niedoczynności tarczycy i populacji zdrowej, zaobserwowano, że pacjenci z Hashimoto cechują się znacznie uboższą mikroflorą jelitową niż grupa zdrowa. Najmniej bakterii jelitowych miała grupa z niedoczynnością tarczycy.
T3 wymienia się jako jeden z głównych czynników wpływających na stabilność składu mikroflory jelitowej. Trójjodotyronina ma znaczący wpływ na rozwój i różnicowanie się komórek nabłonka jelitowego. Zatem stan tarczycy i stężenie hormonów przez nią produkowanych mają ogromny wpływ na skład mikroflory jelitowej.
W badaniach zaobserwowano, że pacjenci z Hashimoto i wyrównaną funkcją tarczycy mają więcej szczepów:
- Lachnospiraceae incertae sedis
- Lactonifactor
- Alistipes
- Subdoligranulum
a z niedoczynnością tarczycy Phascolarctobacterium.
Phascolarctobacterium wpływa negatywnie na:
- Regulację większości szlaków komórkowych
- Przetwarzanie informacji ze środowiska
- Przetwarzanie informacji genetycznych
- Przetwarzanie informacji metabolicznych
Na tą chwilę podejrzewa się bakterie z tej rodziny, jako mające wpływ na rozwój i postęp choroby Hashimoto