Samotność, jedzenie i Hashimoto

Dzisiejszy post będzie na czasie. W ciągu ostatniego roku temat samotności stał się dla wielu bardzo dotkliwy ze względu na lock down, który na szczęście póki co mamy za sobą.

Okazuje się, że w momencie kiedy ludzie czują się samotni i bardzo tęsknią za towarzystwem aktywują się w mózgu te same regiony, które odpowiedzialne są również za pragnienie pożywienia. Potwierdza to tezę, że kontakty między ludzkie są jedną z podstawowych potrzeb człowieka podobnych do pożywienia. Jednocześnie wyjaśnia również, dlaczego wiele osób z lock downu wyszło w większym rozmiarze.

Jest wiele dowodów na to, że przewlekła samotność działa negatywnie na zdrowie, nie tylko psychiczne, ale również fizyczne. Przewlekłe uczucie samotności prowadzi do chronicznie podwyższonego poziomu kortyzolu, czyli dla organizmu to bodziec stresowy. W konsekwencji kiedy działa zbyt długo na organizm może doprowadzić do cukrzycy, osłabia działanie układu odpornościowego, prowadzi do demencji i zaburzeń psychicznych takich jak chociażby depresja.

Czy objawy nie brzmią podobnie do tych jakie funduje Hashimoto? Samotność może dodatkowo zaostrzać przebieg choroby i nasilać jej objawy. Co więcej u osób w remisji może wywołać nawrót choroby.

Co gorsze, samotność może sprzyjać złym nawykom żywieniowym, odstępstwom od diety, regularnym cheat mealom, ponieważ stosujemy je w trudnym czasie jako formę wynagradzania sobie pewnych niedogodności, przykrych doświadczeń. Chcemy wtedy comfort food, czyli produktów pocieszających. Fantastycznym przykładem jest tu czekolada, lody i wszystkie przetworzone produkty bogate w cukier i tłuszcze prawda? Kto w dole ma ochotę pochrupać marchewkę? Ręka w górę... chyba nikt nie podniósł ręki.

Mówi się, że jeżeli dieta w 80-90% jest zdrowa, nieprzetworzona, a 10-20% stanowią odstępstwa, to wtedy bilans jest prawidłowy i taka dieta na ogół będzie sprzyjać zdrowiu. Natomiast jeżeli te wartości przesuwają się i zwiększa się udział odstępstw i żywności przetworzonej to wtedy zmierzamy w złym kierunku. A niestety tak działa samotność i kieruje nas częściej w stronę złych wyborów żywieniowych.

W badaniach na zwierzętach zaobserwowano, że kontakty towarzyskie działają podobnie jak czynności nagradzające takie jak jedzenie czy sen. Z kolei w innym badaniu na myszach odizolowanych zaobserwowano, że jeżeli zwierzę pragnęło kontaktu z inną myszą uaktywniało się w mózgu skupisko neuronów dopaminowych w jądrze grzbietowym mózgu. Dopamina jest neurotransmiterem odpowiedzialnym m. in. za motywację i wpływa na układ nagrody. Bierze udział również w procesach poznawczych, takich jak myślenie, pamięć, koncentracja, nauka.

Dlatego tak ważne jest, aby utrzymywać kontakt z bliskimi, chociażby telefoniczny i zwracać uwagę na nastrój swój i najbliższych. Zwłaszcza w sytuacji ponownego zaostrzenia obostrzeń.

#samotność #jedzenie #hashimoto #układnagrody #lockdown #covid

Źródło:
[1]